Terschellings Zouthoutschilderij

 

De meeste mensen laten het stukken zouthout op het strand liggen. Tja, wat moet je ermee?

Gelukkig heb ik een creatieve duizendpoot in mij. In januari nam ik een zak vol stukken zouthout mee van Terschelling. Ik had een klein idee, maar al snel wist ik wat ik wilde maken.

Op een schildersdoek ben ik begonnen met de achtergrond. Het strand en de zee.

Nadat het doek droog was heb ik deze, met de zak zouthout, mee naar buiten genomen. Verstandige keuze om dit buiten te doen. Met hoeveelheid zand wat in en om het hout zat kon ik makkelijke 2 stoeptegels mee ophogen. Toch heb ik een deel van het zand terug gedaan in de zak. Ik zag hier iets van stranddecoratie in.

Buiten was het voornamelijk uitzoeken naar stukken hout waar ik iets in zag. Deze heb ik apart gehouden en zandvrij gemaakt. In mijn atelier bleek het zandvrij maken niet voldoende te zijn geweest. Overal kwam ik dit nog tegen.

Het in elkaar puzzelen van de zouthout delen was een verrassende en creatieve puzzel. Al snel had ik door dat less-is-more is. Dit heb ik het hele schilderij vast proberen te houden.
Vooraf had ik een kleurenpalet vastgesteld.

Bij het verven van de zouthout huisjes heb ik er bewust voor gekozen het niet dekkend en rondom te verven. Ik wilde het natuurlijke behouden.

Ik heb niet afgezaagd, maar alles gebroken. Zouthout is broos en daar kon ik prima gebruik van maken. De vorm van het stukje hout bepaalde wat ik er mogelijk mee zou kunnen doen.

Het enige gereedschap (buiten de penselen om) wat ik gebruikt heb is de Drempel om ‘Paal 8’ erin te graveren.

Ik had al snel door dat dit zouthoutschilderij tussen de verschillende fasen ruimte en tijd nodig had om verder te kunnen komen in mijn creatieve proces. Dit was vooral omdat ik gebonden was aan de vormen van het hout en soms niet één, twee, drie zag wat ik er mee kon.

Nadat ik alles vast heb geplakt heb ik op de ongewenste lijm Terschellings zand gestrooid. Het goed laten drogen heeft een dagje gekost. In deze wachttijd kon ik verdere inspiratie opdoen. Ik heb ervoor gekozen niet alles te vernissen, maar te spelen met matte en glanzend vernis. Op het zand heb ik lichte strepen met lijm gemaakt en hierop zand van Terschelling gestrooid.

De huisjes zijn qua gewicht in vergelijking met de rest van de details, zwaarder. Bij het ophangen moet hier wel rekening mee worden gehouden.

Hieronder foto's van het proces: