Meeuw
In januari nam ik een beschadigde meeuw mee van
Terschelling, welke al jaren, in weer en wind, stond vastgeschroefd op een paal
bij een schuurtje.
‘Dat doe ik wel’, en nam hem mee naar de wal om hem te restaureren.
Ik dacht dat doe ik wel even, tot ik merkte hoe het
eilandzout de meeuw had aangevreten.
De meeuw is van hout, tijdens het schuren braken spontaan stukjes verteerd hout
af. 1x eroverheen met een fijn schuurpapiertje, dat waren direct meerdere
lagen. Hierdoor kon ik precies zien hoe de meeuw was opgebouwd met de kleuren.
Nadat de meeuw gestript was kon het opbouwen beginnen. Maar
hoe vul je al die gaatjes als de winkels door corona dicht zijn en je
houtvuller nodig hebt? Met houtvezel van mijn cavia’s. Dit heb ik fijn gemaakt
met behulp van de blender. Vervolgens een papje gemaakt door middel van
houtlijm. Werkte prima. Daarna met de embossingheater erover zodat de bovenste
laag droog werd en ik het met mijn vingers kon modeleren. Soms waren meerdere
lagen nodig.
Het enig voorbeeld wat ik had waren foto’s die ik zelf heb
gemaakt. De rechterkant van de meeuw was meer beschermd en minder aangetast.
Hierdoor kon ik ook het kleurpalet samenstellen.
Het opbouwen met verf leek een eenvoudig iets te zijn. Maar
op sommige plekken ontstonden spontaan weer gaatje en oneffenheden. Hoe vaak ik
het ook schuurde en opvulde, het leek glad en egaal, met verf niet.
Uiteindelijk heb ik gewonnen en de kop is glad.
De veren en de snavel heb ik er laag voor laag opgezet.
Uiteindelijk kon ik met een Posca stiften de fijne lijnen aanbrengen.
De tel van het aantal lagen verf ben ik na 3 maanden kwijtgeraakt.
Via de digitale weg werd door de eigenaar regelmatig meegekeken en feedback
gegeven. Tot dat moment kwam ‘klaar, spuiten maar’. Niet veel later zat de
eerste laag van een speciale blanke lak spray op de meeuw en kon ik terugsturen
‘de eerste laag zit erop WOW’, bijna niet van echt te onderscheiden.
Een bijzonder project om te doen. Ik dacht dit doe ik wel
even. Het was zeer intensief en mijn perfectionisme kwam goed van pas.
Ik hoop dat de kakmeeuw, zoals hij genoemd wordt, snel weer
op zijn vertrouwde stekje op Terschelling komt te zitten om daar de boel onder
te kakken.
Hieronder foto’s van het proces gesorteerd om maand.
Vooraf
Januari
Februari
Geen opmerkingen:
Een reactie posten